Każda funkcjonująca firma posiada bądź będzie w posiadaniu rzeczowego majątku trwałego. Składnikami tego majątku będą „droższe” przedmioty, które to zaliczać się będą bądź do środków trwałych, bądź też do wyposażenie firmy. Klasyfikacja zależna jest od ceny zakupu oraz przeznaczenia. Nie bez znaczenia pozostaje również odpowiednie rozliczenie w kosztach podatkowych wydatków poniesionych na nabyty majątek.

Środek trwały a wyposażenie – różnice

Za środek trwały uważa się przedmioty droższe, jak np. przedmioty stanowiące wyposażenie biura, sprzęt komputerowy, samochody, budynki, maszyny, urządzenia itp., które będą stanowić własność bądź współwłasność przedsiębiorcy, nabyte czy też wytworzone we własnym zakresie. W momencie wprowadzenia do firmy winny być kompletne i zdatne do użytkowania, a jednocześnie przewidywany okres korzystania z nich w firmie powinien wynosić więcej niż rok. Przeznaczenie środka trwałego to wykorzystywanie go na potrzeby firmy lub oddanie do użytkowania na postawie umowy leasingu, dzierżawy, najmu lokalu lub innej umowy określonej w art. 23a pkt 1.

Definicję środka trwałego stworzono w oparciu o możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, gdzie wartością graniczną jest ustalona kwota 3500 zł netto.

Istotne znacznie ma wartość zakupu elementu majątku rzeczowego firmy, gdyż od niej zależy sposób amortyzacji.

  1. Jeżeli wartość zakupu elementu majątku rzeczowego firmy nie jest wyższa niż 3 500 PLN netto, wówczas podatnik ma prawo wyboru jednej z trzech możliwości, mianowicie:
  • składnik majątku nie musi być zaliczony do ewidencji środków trwałych, a wydatek poniesiony na zakup zostanie uwzględniony bezpośrednio w kosztach.
  • składnik majątku wprowadzić do ewidencji środków trwałych i dokonać jednorazowego odpisu amortyzacji, ze względu na niską wartość.
  • składnik majątku wprowadzić do ewidencji jako środek trwały i uwzględniać planowo amortyzację dokonując miesięcznych odpisów przez określony czas.
  1. Jeżeli wartość zakupu elementu majątku rzeczowego jest wyższa niż 3 500 PLN netto, a jednocześnie przewidywany okres używania w działalności jest dłuższy niż jeden rok, wówczas podatnik musi wprowadzić go do ewidencji środków trwałych i amortyzować.

Wyposażenie w firmie. Firmowy zakup składnika majątku może dotyczyć nie tylko środków trwałych, lecz również wyposażenie. Stanowią go te składniki majątku, których przewidywany okres użytkowania w firmie nie jest dłuższy niż jeden rok. Obowiązkowi ujęcia w ewidencji wyposażenia podlegają te składniki, których wartość jest wyższa niż 1 500 PLN netto. Natomiast te o wartości niższej niż 1 500 PLN netto, również będą występować jako wyposażenie, jednakże bez obowiązku ujęcia ich w ewidencji wyposażenia. Wydatki poniesione na zakup wyposażenia bezpośrednio zaliczane są do kosztów uzyskania.

Elementy cechujące składniki wyposażenia:

  • użytkowanie – poniżej 1 roku
  • początkowa wartość – powyżej 1 500 PLN

Kiedy nie wprowadzać zakupionych elementów majątku do środków trwałych ani wyposażenia - podsumowanie

Składniki majątku o wartości wyższej niż 3 500 PLN netto, o przewidywanym okresie użytkowania dłuższym niż jeden rok - to środki trwałe podlegające wpisowi do ewidencji środków trwałych.

Składniki majątku nieujęte w ewidencji środków trwałych o wyższej wartości niż 1 500 PLN netto, o przewidywanym okresie użytkowania krótszym niż rok – to elementy wyposażenia, które należy ująć w ewidencji wyposażenia.

Jak wspomniano wyżej składniki majątku, których przewidywany okres użytkowania jest krótszy niż rok, nie są zaliczane do środków trwałych. Takie wydatki przeznaczone na zakup sprzętów księgowane są jako koszty.

Składniki majątku, których wartość początkowa jest niższa niż 1 500 PLN netto – nie zaliczone do środków trwałych, nie podlegają obowiązkowi ujmowania w żadnej z ewidencji. Zaliczyć je można do kosztów uzyskania przychodów.

Uwzględnienie zakupionych składników majątku w koszty będzie miało wpływ na wysokość zobowiązań podatkowych. Należy jednak pamiętać, iż zakupione sprzęty i inne elementy wchodzące w skład majątku firmy należy zaksięgować we właściwy sposób, zgodnie z ustawą.